Το ιστολόγιο που επισκεφτήκατε δημιουργήθηκε με αφορμή την εργασία του μαθήματος της τεχνολογίας για το κάπνισμα. Σκοπός του είναι η ενημέρωση σχετικά με την επεξεργασία, τη χημική σύσταση και τις ουσίες που αποβάλλονται κατά την καύση του καπνού.
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Καπνός
Ο πολλαπλασιασμός του καπνού γίνεται με σπορά σε ειδικά καπνοσπορεία. Ο σπόρος του καπνού είναι πολύ μικρός και για να φυτρώσει απαιτούνται ειδικές και καλές συνθήκες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι περίπου 10,000 σπόρια ζυγίζουν 1 γραμμάριο. Τα μικρά φυτάρια μεταφυτεύονται αργότερα στην οριστική τους θέση στο χωράφι. Ο σπόρος που χρησιμοποιείται καθαρός και ώριμος με πολύ καλή βλαστική ικανότητα. Οι σπόροι πρέπει να έχουν ομοιόμορφη κατανομή και το έδαφος πρέπει να είναι απολυμασμένο έτσι ώστε να εκλείψουν τα διάφορα ζιζάνια και έντομα που μπορεί να βλάψουν σοβαρά την παραγωγή. Τα καπνοσπορεία θέλουν τακτικό πότισμα και όταν τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση το πότισμα διακόπτεται για λίγες μέρες έτσι ώστε τα φυτά να σκληραγωγηθούν. Πριν τα καπνά να μεταφυτευτούν ,το χωράφι πρέπει να οργωθεί καλά και να προετοιμαστεί κατάλληλα. Η φύτευση των καπνών στον αγρό γίνεται σε γραμμές και η απόσταση των φυτών μεταξύ τους ποικίλει ανάλογα με τον τύπο και τη γονιμότητα του εδάφους. Η χρήση λιπασμάτων θέλει προσοχή και πρέπει να γίνεται μόνο όταν το έδαφος είναι φτωχό σε θρεπτικά στοιχεία. Οι διάφοροι τύποι καπνού έχουν και διαφορετικές απαιτήσεις λίπανσης.. Τα καπνά που δε χρειάζονται πολύ πότισμα είναι και καλλίτερης ποιότητας.
Συγκομιδή, ξήρανση
Μετά τη συγκομιδή των φύλλων, γίνεται η συρραφή τους με ειδικές μηχανές
Μετά τη φύτευση στο χωράφι τα φύλλα του καπνού συλλέγονται αφού περάσουν 3-4 μήνες και ωριμάσουν. Η συγκομιδή γίνεται με κόψιμο ολόκληρου του φυτού ή σταδιακά, δηλαδή κόβονται τα φύλλα κατά χρονικά διαστήματα καθώς ωριμάζουν. Τα φύλλα του καπνού συλλέγονται, πάντα πολύ νωρίς το πρωί, (όταν ακόμη είναι πολύ μαλακό από τη δροσιά και δεν τρίβονται) .
Όταν το φυτό κοπεί ολόκληρο στη συνέχεια τρυπιέται και κρεμιέται από ένα ξύλο. Συνήθως τα τελευταία φύλλα είναι άχρηστα και δεν συλλέγονται.
Τα ανατολικού τύπου καπνά τρυπιούνται με μεγάλη βελόνα στο κοτσάνι τους και στη συνέχεια δένονται με σπάγκους και κρεμιούνται από λεπτές σανίδες μέσα σε ειδικούς χώρους, τα ξηραντήρια. Τα Αμερικάνικα καπνά παραμένουν στους αγρούς και μαραίνονται εκεί σταδιακά. Οι μέθοδοι ξήρανσης των καπνών ποικίλλουν. Έτσι έχουμε φυσικές και τεχνητές μεθόδους ξήρανσης. Στις φυσικές μεθόδους τα φύλλα του καπνού παραμένουν σε σκιερό μέρος για 4-5 μέρες σε ειδικές αποθήκες. Το χρώμα τους αλλάζει , κιτρινίζουν και αφυδατώνονται αργά και σταδιακά. Μετά από το κιτρίνισμα τα φύλλα εκτίθενται στον ήλιο και έτσι όλη η υγρασία που έχει απομείνει χάνεται. Τα φύλλα εντελώς ξερά πλέον είναι έτοιμα για περαιτέρω κατεργασία.
Στα τεχνητά μέσα χρησιμοποιείται μέθοδος ξήρανσης με ζεστό αέρα. Η μέθοδος ξήρανσης αυτή χρησιμοποιείται σε πολλούς τύπους καπνών. Η υγρασία και ο κατάλληλος εξαερισμός παίζουν σημαντικό ρόλο. Υπάρχει και η μέθοδος της φωτιάς στην οποία κάτω από τα κρεμασμένα καπνά ανάβεται φωτιά. Η διαδικασία αυτή διακόπτεται και επαναλαμβάνεται πολλές φορές και κρατάει συνήθως 1-1,5 μήνα μέχρι τα καπνόφυλλα να αποκτήσουν τα κατάλληλα χαρακτηριστικά.
Πηγές
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BD%CF%8C%CF%82ΟΝΟΜΑ: ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ
Κατεργασία καπνού
Μετά τη ξήρανση τα φύλλα συγκεντρώνονται σε διάφορες αποθήκες και σκιερούς αποθηκευτικούς χώρους μέχρι να ρυθμιστεί κατάλληλα η υγρασία τους. Τα φύλλα στη συνέχεια μαζεύονται σε δεμάτια και παραμένουν σε ειδικούς υγρούς θαλάμους για λίγο καιρό ώστε να αποκτήσουν ελαστικότητα γιατί δεν πρέπει να θρυμματιστούν κατά τη μεταφορά τους.
Ο καπνός χρησιμοποιείται στη παρασκευή τσιγάρων.
Μετά από τη διαδικασία της ξήρανσης γίνεται η επιλογή των καπνών για το εμπόριο. Δηλαδή ταξινόμηση των φύλλων σε κατηγορίες ανάλογα με τα διάφορα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Οι διάφορες ποιότητες ανακατεύονται στις σωστές αναλογίες και παρασκευάζονται με τον τρόπο αυτό τα διάφορα χαρμάνια. Στη συνέχεια το προϊόν που προκύπτει οδηγείται σε ειδικά πιεστήρια, συσκευάζεται σε δέματα και τους καλοκαιρινούς μήνες θα ακολουθήσει άλλη μία διαδικασία που είναι η ζύμωση. Κατά τη διαδικασία αυτή ο καπνός υφίσταται διάφορες αλλαγές στα χημικά του συστατικά και αυτό οφείλεται στη δράση των ενζύμων Η δράση των ενζύμων αυτών εξαρτάται από τη υγρασία και τη θερμοκρασία. Κατά τη ζύμωση το άρωμα και οι καπνιστικές ιδιότητες των καπνών βελτιώνεται και μειώνεται η ποσότητα νικοτίνης που περιέχουν.
Καπνοβιομηχανία - Κάπνισμα - Παγκόσμια παραγωγή
Το κεντρικό νεύρο που υπάρχει στο φύλλο του καπνού θα απομακρυνθεί και τα κομμάτια που παραμένουν θα χρησιμοποιηθούν στη παρασκευή καπνού για τσιγάρα και πίπες αφού δεχθούν τις απαραίτητες κατεργασίες. Οι κατασκευαστές τσιγάρων προσθέτουν διάφορες αρωματικές και γλυκαντικές ουσίες προτού ο καπνός τεμαχιστεί σε λεπτές και μικρές λωρίδες. Η κατασκευή των τσιγάρων γίνεται με ειδικές μηχανές που τοποθετούν τον καπνό σε ειδικό χαρτί τον συγκολλούν και τοποθετούν το φίλτρο στο τελικό στάδιο. Η διαδικασία αυτή είναι ταχύτατη και φτάνει στα 8,000 τσιγάρα το λεπτό. Οι μηχανές συνεχίζουν συσκευάζοντας τα τσιγάρα σε πακέτα , έτοιμα πια για την προώθηση τους στην αγορά.
Οι διαδικασίες παρασκευής καπνού για κάπνισμα με πίπα είναι πιο απλουστευμένες. Η παρασκευή γίνεται με διαδικασίες πίεσης και προσθήκη αρωματικών ουσιών κατά περίπτωση. Τα πούρα παρασκευάζονται από ειδικές ποιότητες καπνών. Ένα συνδετικό φύλλο χρησιμοποιείται σαν περιτύλιγμα και ο εσωτερικός καπνός είναι τεμαχισμένος ειδικά για το γέμισμα. Η παραγωγή των πούρων γίνεται μηχανικά εκτός από κάποιες άριστες ποιότητες που γίνεται επιλεγμένα χειρωνακτικά.
Η Κίνα είναι η πρώτη σε παραγωγή καπνού στον κόσμο. Ακολουθούν οι Η.Π.Α. η Βραζιλία ,η Ινδία , η Κούβα και η Τουρκία. Ο ελληνικός καπνός χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την παρασκευή τσιγάρων και το 80% της εγχώριας παραγωγής εξάγεται. Η Ελλάδα βρίσκεται στην όγδοη θέση στον κόσμο και 2η στην Ευρώπη με παραγωγή 130,000 τόνων ετησίως
Πηγές
http://www.stopit.gr/blog/ΟΝΟΜΑ: ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΠΝΟΥ
ΟΝΟΜΑ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΞΑΝΘΟΣ
Είστε μορφωμένοι, είστε έξυπνοι και είστε ενημερωμένοι. Νομίζετε πως γνωρίζετε όλη την αλήθεια για το τσιγάρο.
Είναι όμως έτσι; Γνωρίζετε, πραγματικά,ποιες ουσίες περιέχονται, σε ένα τσιγάρο;
• Ξέρατε πως τα τσιγάρα περιέχουν φορμαλδεΰδη, την ίδια ουσία, που χρησιμοποιείται, για τη συντήρηση των νεκρών βατράχων;
• Ξέρατε ότι το ίδιο κυανιούχο άλας, που χρησιμοποιείται στο ποντικοφάρμακο, περιέχεται στον καπνό του τσιγάρου, που βρίσκεται δίπλα σας- είτε καπνίζετε είτε συναναστρέφεστε άτομα, που καπνίζουν;
• Και η νικοτίνη στα τσιγάρα; Πιθανότατα, ήδη, ξέρετε πως είναι υψηλά εθιστική, αλλά ξέρατε ότι είναι, επίσης, ένα πολύ ισχυρό εντομοκτόνο;
• Ο επεξεργασμένος καπνός μπορεί να προκαλέσει έξι φορές περισσότερη μόλυνση, από ό,τι μια μεγάλη λεωφόρος σε ώρα αιχμής, όταν τον καπνίζετε, σε ένα κατάμεστο εστιατόριο.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί 30 φορές περισσότερους θανάτους, από καρκίνο των πνευμόνων, από το συνδυασμό όλων των γνωστών μολυσματικών ουσιών.
• Ο επεξεργασμένος καπνός δίνει μια δυσάρεστη μυρωδιά τόσο στα ρούχα όσο και στα μαλλιά.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή, βήχα, πόνους στα αυτιά και κρίσεις άσθματος.
• Ο επεξεργασμένος καπνός γεμίζει την ατμόσφαιρα, με πολλά από τα ίδια δηλητήρια, που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα των νεκροταφείων τοξικών απορριμμάτων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός καταστρέφει τη μυρωδιά και τη γεύση του φαγητού.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί κοκκίνισμα και φαγούρα, στα μάτια καθώς και ερεθισμό των δακρυϊκών αδένων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός σκοτώνει σχεδόν 3.000 παθητικούς καπνιστές, κάθε χρόνο, λόγω καρκίνου των πνευμόνων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί έως και 300.000 μολύνσεις των πνευμόνων (όπως η πνευμονία και η βρογχίτιδα), σε νήπια και μικρά παιδιά, κάθε χρόνο.
Είναι όμως έτσι; Γνωρίζετε, πραγματικά,ποιες ουσίες περιέχονται, σε ένα τσιγάρο;
• Ξέρατε πως τα τσιγάρα περιέχουν φορμαλδεΰδη, την ίδια ουσία, που χρησιμοποιείται, για τη συντήρηση των νεκρών βατράχων;
• Ξέρατε ότι το ίδιο κυανιούχο άλας, που χρησιμοποιείται στο ποντικοφάρμακο, περιέχεται στον καπνό του τσιγάρου, που βρίσκεται δίπλα σας- είτε καπνίζετε είτε συναναστρέφεστε άτομα, που καπνίζουν;
• Και η νικοτίνη στα τσιγάρα; Πιθανότατα, ήδη, ξέρετε πως είναι υψηλά εθιστική, αλλά ξέρατε ότι είναι, επίσης, ένα πολύ ισχυρό εντομοκτόνο;
• Ο επεξεργασμένος καπνός μπορεί να προκαλέσει έξι φορές περισσότερη μόλυνση, από ό,τι μια μεγάλη λεωφόρος σε ώρα αιχμής, όταν τον καπνίζετε, σε ένα κατάμεστο εστιατόριο.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί 30 φορές περισσότερους θανάτους, από καρκίνο των πνευμόνων, από το συνδυασμό όλων των γνωστών μολυσματικών ουσιών.
• Ο επεξεργασμένος καπνός δίνει μια δυσάρεστη μυρωδιά τόσο στα ρούχα όσο και στα μαλλιά.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή, βήχα, πόνους στα αυτιά και κρίσεις άσθματος.
• Ο επεξεργασμένος καπνός γεμίζει την ατμόσφαιρα, με πολλά από τα ίδια δηλητήρια, που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα των νεκροταφείων τοξικών απορριμμάτων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός καταστρέφει τη μυρωδιά και τη γεύση του φαγητού.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί κοκκίνισμα και φαγούρα, στα μάτια καθώς και ερεθισμό των δακρυϊκών αδένων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός σκοτώνει σχεδόν 3.000 παθητικούς καπνιστές, κάθε χρόνο, λόγω καρκίνου των πνευμόνων.
• Ο επεξεργασμένος καπνός προκαλεί έως και 300.000 μολύνσεις των πνευμόνων (όπως η πνευμονία και η βρογχίτιδα), σε νήπια και μικρά παιδιά, κάθε χρόνο.
Καπνός προιόντα
Τα προϊόντα καπνού ποικίλουν:
1) Τα κοινά τσιγάρα
2) Τα πούρα
3) Ο καπνός που πουλιέται χύμα
Χημική σύσταση
Φυσικoχημικές ιδιότητες :
Εμφάνιση: 'Αχρωμο έως ελαφρά κίτρινο ελαιώδες υγρό, πολύ υγροσκοπικό. Αποκτά σταδιακά καστανό χρώμα κατά την έκθεση στον αέρα ή στο φως. 'Εχει έντονα καυστική και πικρή γεύση (ισχυρό δηλητήριο) και ελαφριά πυριδινική οσμή (σχεδόν άοσμη εάν είναι καθαρή).
Μοριακός τύπος: C10H14N2
Σχετική μοριακή μάζα: 162,23
Σημείο βρασμού: 247 ºC (στα 745 mm Hg, υπό μερική αποσύνθεση), 123-125 ºC (στα 17 mm Hg)
Σημείο πήξης: −79 ºC
Πυκνότητα: 1,0097 g•cm−3 (20ºC)
pK1: 6,16 (15ºC), pK2: 10,96
pH διαλύματος 0,05 Μ: 10,2
[α]D20: −169º
Διαλυτή στο H2O σε κάθε αναλογία και στους συνήθεις οργανικούς διαλύτες (αιθανόλη, χλωροφόρμιο, διαιθυλαιθέρα, πετρελαϊκό αιθέρα, έλαια)
Λόγος κατανομής (οκτανόλη/νερό) ως log Pow: 1,2
Σημείο ανάφλεξης: 95 ºC, εκρηκτικά όρια (% κ.ο. στον αέρα): 0,7 - 4
LD50 (σε ποντίκια): 0,3 mg/kg (ενδοφλεβίως), 230 mg/kg (από το στόμα)
Νικοτίνη
(S)-3-(1-μεθυλο-2-πυρρολιδινυλο)πυριδίνη
Nicotine
(S)-3-(1-methyl-2-pyrrolidine)pyridine
Louis Nicolas Vauquelin (1763-1829). Ο γάλλος χημικός-φαρμακο- ποιός που διαπίστωσε την παρουσία ενός πτητικού αλκαλοειδούς στα φύλλα του καπνού. Περισσότερο είναι γνωστός από την ανακάλυψη των στοιχείων Cr (1797) και Be (1798).
Χημεία της νικοτίνης
Η νικοτίνη είναι ένα υγροσκοπικό, υδατοδιαλυτό ελαιώδες και σχετικά εύφλεκτο υγρό. Το μόριό της αποτελείται από ένα δακτύλιο πυριδίνης και ένα δακτύλιο πυρρολιδίνης. Ως τυπική αζωτούχος βάση σχηματίζει άλατα με οξέα και στον καπνό βρίσκεται ως άλας με διάφορα συνήθη οξέα του φυτικού κόσμου, όπως το κιτρικό και το μηλικό οξύ. Κατά το κάπνισμα μικρό μόνο ποσοστό της νικοτίνης εισπνέεται, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό της καίγεται.
Η παρουσία στον χυμό των φύλλων του καπνού ενός πτητικού συστατικού με βασικές ιδιότητες διαπιστώθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο χημικό-φαρμακοποιό Louis Nicolas Vauquelin το 1809, ο οποίος παρέλαβε νικοτίνη σε ακάθαρτη μορφή με διαβίβαση υδρατμών μέσω φύλλων καπνού. Σε χημικώς καθαρή μορφή η νικοτίνη παραλήφθηκε από τα φύλλα του καπνού το 1828 από τους Γερμανούς χημικούς Posselt και Riemannτου Πανεπιστημίου της Χαϊλδεβέργης. Ο εμπειρικός χημικός τύπος της νικοτίνης βρέθηκε από τον Melsens το 1848 και ο συντακτικός τύπος της από τον Garry Pinner το 1893. Η πρώτη σύνθεσή της νικοτίνης πραγματοποιήθηκε από τους Pictet και Crepieux το 1904.
Σύνθεση νικοτίνης. 'Ενα τυπικό συνθετικό σχήμα της νικοτίνης, με το οποίο επιβεβαιώνεται η χημική δομή της δείχνεται παραπάνω . Η σύνθεση ξεκινά με την 3-κυανοπυριδίνη (Ι) η οποία αντιδρά με το 3-αιθοξυ-προπυλο-μαγνησιοβρωμίδιο, παρέχοντας την κετόνη ΙΙ, σύμφωνα με το παρακάτω γενικό σχήμα αντίδρασης νιτριλίων με τα αντιδραστήρια Grignard για την παρασκευή κετονών:
Η κετόνη ΙΙ αντιδρά με υδροξυλαμίνη παρέχοντας την αντίστοιχη οξίμη ΙΙΙ, η οποία ανάγεται με LiAlH4 προς την αμινοένωση ΙV. Με επίδραση HBr η αιθοξυλική ομάδα αντικαθίσταται με Br παρέχοντας την ενδιάμεση ένωση V, από την οποία αποσπάται HBr με σχηματισμό πυρρολιδινικού δακτυλίου και της ένωσης 3-(2-πυρρολιδινο)-πυριδίνης γνωστής ως νορνικοτίνης (VI). Με επίδραση CH3I, η νορνικοτίνη μεθυλιώνεται στο άζωτο του πυρρολιδινικού δακτυλίου παρέχοντας νικοτίνη (VII). Φυσικά, η σύνθεση αυτή οδηγεί στη ρακεμική μορφή της νικοτίνης (ισομοριακό μίγμα των S και R μορφών).
Αποικοδόμηση της νικοτίνης. Η νικοτίνη υπόκειται σε αντιδράσεις αποικοδόμησης και οξείδωσης, από τα προϊόντα των οποίων διαπιστώθηκε αρχικά η δομή της. Ορισμένες από τις αντιδράσεις αυτές παρουσιάζονται στο παραπλεύρως σχήμα .'Ετσι:
i) Απόσταξη με άνυδρο ZnCl2 παρέχει πυριδίνη, πυρρόλιο και μεθυλαμίνη, που επιβεβαιώνουν την παρουσία πυριδινικού και πυρρολικού δακτυλίου στο μόριο.
ii) Συμπύκνωση με πυκνό ΗΙ στους 150ºC παρέχει CH3I, γεγονός που προϋποθέτει την παρουσία στο μόριο της ομάδας >Ν-CH3.
iii) Οξείδωση της νικοτίνης με ισχυρά οξειδωτικά μέσα σε όξινο περιβάλλον παρέχει νικοτινικό οξύ, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο πυριδινικός δακτύλιος συνδέεται με το υπόλοιπο μόριο μέσω της 3-θέσης.
iv) Η μετατροπή της νικοτίνης μέσω μεθυλίωσης και οξείδωσης σε υγρινικό οξύ, επιβεβαιώνει την παρουσία του πυρρολικού δακτυλίου και ότι αυτός συνδέεται με τον πυριδινικό δακτύλιο μέσω της 2-θέσης.
Η νικοτίνη ως βάση. Η νικοτίνη δρα ως ασθενής διβασική βάση (ασθενέστερη και από την αμμωνία), με pKb1 = 6,16 καιpKb2 = 10,96 (15ºC) (για την αμμωνία είναι pKb = 4,75). Πρώτο πρωτονιώνεται το άζωτο του πυρρολιδινικού δακτυλίου, ως πλέον βασικό του αζώτου του πυριδινικού δακτυλίου.
Εναντιομερείς μορφές νικοτίνης. Η πρώτη εναντιοεκλεκτική (enantioselective) σύνθεση της φυσικής (S)-νικοτίνης πραγματοποιήθηκε το 1981, ενώ της μη φυσικής (R)-νικοτίνης πραγματοποιήθηκε το 2000 .Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μη φυσική (R)-νικοτίνη έχει περίπου τη μισή φυσιολογική δραστικότητα της (S)-νικοτίνης και ότι κατά το κάπνισμα οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται οδηγούν σε μερική ρακεμοποίηση της (S)-νικοτίνης.
Αλκαλοειδή παρόμοιας δομής. 'Αλλα αλκαλοειδή παρόμοιας δομής με εκείνη της νικοτίνης και ορισμένα προϊόντα οξείδωσής της που απαντούν σε μικρή αναλογία στα φύλλα του καπνού ή στο αίμα των καπνιστών δείχνονται παρακάτω. Ειδικά, η κοτινίνη και δευτερευόντως το Ν-οξείδιο της νικοτίνης είναι οι μορφές στις οποίες κατά κύριο λόγο μετατρέπεται η νικοτίνη στον ανθρώπινο οργανισμό.
Η νορνικοτίνη είναι προϊόν ενζυματικής Ν-απομεθυλίωσης της νικοτίνης και η συσσώρευσή της στον καπνό κατά τη ξήρανση των φύλλων του ή στον οργανισμό των καπνιστών, θεωρείται ως ιδιαίτερα επικίνδυνη. Η επικινδυνότητα της νορνικοτίνης οφείλεται στη δευτεροταγή αμινομάδα της. 'Οπως όλες οι δευτεροταγείς αμίνες μπορεί να αντιδράσει με νιτρώδες οξύ παρέχοντας την καρκινογόνο 'Ν-νιτρωδονορνικοτίνη . Η αντίδραση αυτή έχει τη γενική μορφή:
R-NH-R' + HONO R-N(-Ν=Ο)-R' + Η2Ο
και όλες οι Ν-νιτρωδο-αμίνες ή νιτροζαμίνες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες καρκινογόνες ενώσεις. Υπάρχουν πάνω από 4.000 χημικές ουσίες στον καπνό τσιγάρου και τουλάχιστον 69 εκείνων των χημικών ουσιών είναι γνωστό ότι προκαλούν καρκίνο. Ο κατάλογος 599 πρόσθετων ουσιών πουεγκρίνονται από την αμερικανική κυβέρνηση για τη χρήση στην κατασκευή των τσιγάρων είναι κάτι πουκάθε καπνιστής πρέπει να δει. Υποβληθείς από τις πέντε σημαντικές αμερικανικές επιχειρήσεις τσιγάρων στο τμήμα της υγείας και των ανθρώπινων υπηρεσιών τον Απρίλιο του 1994, αυτός ο κατάλογος συστατικών ήταν κρατημένος από καιρό ένα μυστικό.
.
Πηγές:http://www.google.gr/imgres?imgurl=http://www.giatousfilous.com/uploads/posts/2008-06/1213957233_parts_of_cigarette.jpg&imgrefurl=http://www.giatousfilous.com/2008/06/page/3/&usg=__qqcOw0rehLsEotNJehE8cPKWY6Y= και http://www.giatousfilous.com/2008/06/20/ximikes-ousies-sto-tsigaro.html και http://www.stopit.gr/blog/%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B1-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85/
ΟΝΟΜΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ
Εμφάνιση: 'Αχρωμο έως ελαφρά κίτρινο ελαιώδες υγρό, πολύ υγροσκοπικό. Αποκτά σταδιακά καστανό χρώμα κατά την έκθεση στον αέρα ή στο φως. 'Εχει έντονα καυστική και πικρή γεύση (ισχυρό δηλητήριο) και ελαφριά πυριδινική οσμή (σχεδόν άοσμη εάν είναι καθαρή).
Μοριακός τύπος: C10H14N2
Σχετική μοριακή μάζα: 162,23
Σημείο βρασμού: 247 ºC (στα 745 mm Hg, υπό μερική αποσύνθεση), 123-125 ºC (στα 17 mm Hg)
Σημείο πήξης: −79 ºC
Πυκνότητα: 1,0097 g•cm−3 (20ºC)
pK1: 6,16 (15ºC), pK2: 10,96
pH διαλύματος 0,05 Μ: 10,2
[α]D20: −169º
Διαλυτή στο H2O σε κάθε αναλογία και στους συνήθεις οργανικούς διαλύτες (αιθανόλη, χλωροφόρμιο, διαιθυλαιθέρα, πετρελαϊκό αιθέρα, έλαια)
Λόγος κατανομής (οκτανόλη/νερό) ως log Pow: 1,2
Σημείο ανάφλεξης: 95 ºC, εκρηκτικά όρια (% κ.ο. στον αέρα): 0,7 - 4
LD50 (σε ποντίκια): 0,3 mg/kg (ενδοφλεβίως), 230 mg/kg (από το στόμα)
Νικοτίνη
(S)-3-(1-μεθυλο-2-πυρρολιδινυλο)πυριδίνη
Nicotine
(S)-3-(1-methyl-2-pyrrolidine)pyridine
Louis Nicolas Vauquelin (1763-1829). Ο γάλλος χημικός-φαρμακο- ποιός που διαπίστωσε την παρουσία ενός πτητικού αλκαλοειδούς στα φύλλα του καπνού. Περισσότερο είναι γνωστός από την ανακάλυψη των στοιχείων Cr (1797) και Be (1798).
Χημεία της νικοτίνης
Η νικοτίνη είναι ένα υγροσκοπικό, υδατοδιαλυτό ελαιώδες και σχετικά εύφλεκτο υγρό. Το μόριό της αποτελείται από ένα δακτύλιο πυριδίνης και ένα δακτύλιο πυρρολιδίνης. Ως τυπική αζωτούχος βάση σχηματίζει άλατα με οξέα και στον καπνό βρίσκεται ως άλας με διάφορα συνήθη οξέα του φυτικού κόσμου, όπως το κιτρικό και το μηλικό οξύ. Κατά το κάπνισμα μικρό μόνο ποσοστό της νικοτίνης εισπνέεται, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό της καίγεται.
Η παρουσία στον χυμό των φύλλων του καπνού ενός πτητικού συστατικού με βασικές ιδιότητες διαπιστώθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο χημικό-φαρμακοποιό Louis Nicolas Vauquelin το 1809, ο οποίος παρέλαβε νικοτίνη σε ακάθαρτη μορφή με διαβίβαση υδρατμών μέσω φύλλων καπνού. Σε χημικώς καθαρή μορφή η νικοτίνη παραλήφθηκε από τα φύλλα του καπνού το 1828 από τους Γερμανούς χημικούς Posselt και Riemannτου Πανεπιστημίου της Χαϊλδεβέργης. Ο εμπειρικός χημικός τύπος της νικοτίνης βρέθηκε από τον Melsens το 1848 και ο συντακτικός τύπος της από τον Garry Pinner το 1893. Η πρώτη σύνθεσή της νικοτίνης πραγματοποιήθηκε από τους Pictet και Crepieux το 1904.
Σύνθεση νικοτίνης. 'Ενα τυπικό συνθετικό σχήμα της νικοτίνης, με το οποίο επιβεβαιώνεται η χημική δομή της δείχνεται παραπάνω . Η σύνθεση ξεκινά με την 3-κυανοπυριδίνη (Ι) η οποία αντιδρά με το 3-αιθοξυ-προπυλο-μαγνησιοβρωμίδιο, παρέχοντας την κετόνη ΙΙ, σύμφωνα με το παρακάτω γενικό σχήμα αντίδρασης νιτριλίων με τα αντιδραστήρια Grignard για την παρασκευή κετονών:
Η κετόνη ΙΙ αντιδρά με υδροξυλαμίνη παρέχοντας την αντίστοιχη οξίμη ΙΙΙ, η οποία ανάγεται με LiAlH4 προς την αμινοένωση ΙV. Με επίδραση HBr η αιθοξυλική ομάδα αντικαθίσταται με Br παρέχοντας την ενδιάμεση ένωση V, από την οποία αποσπάται HBr με σχηματισμό πυρρολιδινικού δακτυλίου και της ένωσης 3-(2-πυρρολιδινο)-πυριδίνης γνωστής ως νορνικοτίνης (VI). Με επίδραση CH3I, η νορνικοτίνη μεθυλιώνεται στο άζωτο του πυρρολιδινικού δακτυλίου παρέχοντας νικοτίνη (VII). Φυσικά, η σύνθεση αυτή οδηγεί στη ρακεμική μορφή της νικοτίνης (ισομοριακό μίγμα των S και R μορφών).
Αποικοδόμηση της νικοτίνης. Η νικοτίνη υπόκειται σε αντιδράσεις αποικοδόμησης και οξείδωσης, από τα προϊόντα των οποίων διαπιστώθηκε αρχικά η δομή της. Ορισμένες από τις αντιδράσεις αυτές παρουσιάζονται στο παραπλεύρως σχήμα .'Ετσι:
i) Απόσταξη με άνυδρο ZnCl2 παρέχει πυριδίνη, πυρρόλιο και μεθυλαμίνη, που επιβεβαιώνουν την παρουσία πυριδινικού και πυρρολικού δακτυλίου στο μόριο.
ii) Συμπύκνωση με πυκνό ΗΙ στους 150ºC παρέχει CH3I, γεγονός που προϋποθέτει την παρουσία στο μόριο της ομάδας >Ν-CH3.
iii) Οξείδωση της νικοτίνης με ισχυρά οξειδωτικά μέσα σε όξινο περιβάλλον παρέχει νικοτινικό οξύ, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο πυριδινικός δακτύλιος συνδέεται με το υπόλοιπο μόριο μέσω της 3-θέσης.
iv) Η μετατροπή της νικοτίνης μέσω μεθυλίωσης και οξείδωσης σε υγρινικό οξύ, επιβεβαιώνει την παρουσία του πυρρολικού δακτυλίου και ότι αυτός συνδέεται με τον πυριδινικό δακτύλιο μέσω της 2-θέσης.
Η νικοτίνη ως βάση. Η νικοτίνη δρα ως ασθενής διβασική βάση (ασθενέστερη και από την αμμωνία), με pKb1 = 6,16 καιpKb2 = 10,96 (15ºC) (για την αμμωνία είναι pKb = 4,75). Πρώτο πρωτονιώνεται το άζωτο του πυρρολιδινικού δακτυλίου, ως πλέον βασικό του αζώτου του πυριδινικού δακτυλίου.
Εναντιομερείς μορφές νικοτίνης. Η πρώτη εναντιοεκλεκτική (enantioselective) σύνθεση της φυσικής (S)-νικοτίνης πραγματοποιήθηκε το 1981, ενώ της μη φυσικής (R)-νικοτίνης πραγματοποιήθηκε το 2000 .Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μη φυσική (R)-νικοτίνη έχει περίπου τη μισή φυσιολογική δραστικότητα της (S)-νικοτίνης και ότι κατά το κάπνισμα οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται οδηγούν σε μερική ρακεμοποίηση της (S)-νικοτίνης.
Αλκαλοειδή παρόμοιας δομής. 'Αλλα αλκαλοειδή παρόμοιας δομής με εκείνη της νικοτίνης και ορισμένα προϊόντα οξείδωσής της που απαντούν σε μικρή αναλογία στα φύλλα του καπνού ή στο αίμα των καπνιστών δείχνονται παρακάτω. Ειδικά, η κοτινίνη και δευτερευόντως το Ν-οξείδιο της νικοτίνης είναι οι μορφές στις οποίες κατά κύριο λόγο μετατρέπεται η νικοτίνη στον ανθρώπινο οργανισμό.
Η νορνικοτίνη είναι προϊόν ενζυματικής Ν-απομεθυλίωσης της νικοτίνης και η συσσώρευσή της στον καπνό κατά τη ξήρανση των φύλλων του ή στον οργανισμό των καπνιστών, θεωρείται ως ιδιαίτερα επικίνδυνη. Η επικινδυνότητα της νορνικοτίνης οφείλεται στη δευτεροταγή αμινομάδα της. 'Οπως όλες οι δευτεροταγείς αμίνες μπορεί να αντιδράσει με νιτρώδες οξύ παρέχοντας την καρκινογόνο 'Ν-νιτρωδονορνικοτίνη . Η αντίδραση αυτή έχει τη γενική μορφή:
R-NH-R' + HONO R-N(-Ν=Ο)-R' + Η2Ο
και όλες οι Ν-νιτρωδο-αμίνες ή νιτροζαμίνες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες καρκινογόνες ενώσεις. Υπάρχουν πάνω από 4.000 χημικές ουσίες στον καπνό τσιγάρου και τουλάχιστον 69 εκείνων των χημικών ουσιών είναι γνωστό ότι προκαλούν καρκίνο. Ο κατάλογος 599 πρόσθετων ουσιών πουεγκρίνονται από την αμερικανική κυβέρνηση για τη χρήση στην κατασκευή των τσιγάρων είναι κάτι πουκάθε καπνιστής πρέπει να δει. Υποβληθείς από τις πέντε σημαντικές αμερικανικές επιχειρήσεις τσιγάρων στο τμήμα της υγείας και των ανθρώπινων υπηρεσιών τον Απρίλιο του 1994, αυτός ο κατάλογος συστατικών ήταν κρατημένος από καιρό ένα μυστικό.
.
Πηγές:http://www.google.gr/imgres?imgurl=http://www.giatousfilous.com/uploads/posts/2008-06/1213957233_parts_of_cigarette.jpg&imgrefurl=http://www.giatousfilous.com/2008/06/page/3/&usg=__qqcOw0rehLsEotNJehE8cPKWY6Y= και http://www.giatousfilous.com/2008/06/20/ximikes-ousies-sto-tsigaro.html και http://www.stopit.gr/blog/%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%B1-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85/
ΟΝΟΜΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Ουσίες
ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΚΑΠΝΟΥ
Σήμερα, είναι γνωστό ότι ο καπνός του τσιγάρου αποτελεί σύνθετο μείγμα από περισσότερες από 4.300 ουσίες, πολλές από τις οποίες είναι γνωστοί τοξικοί και καρκινογόνοι παράγοντες. Κατά την καύση του τσιγάρου διακρίνεται μια φάση αερίων και μια φάση σωματιδίων. Από τις ουσίες της αέριας φάσης, το μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, τα οξείδια του αζώτου, οι πτητικές θειούχες ενώσεις, οι πτητικοί υδρογονάνθρακες, το υδροκυάνιο, τα νιτρίλια, οι αλκοόλες, οι αλδεΰδες και οι κετόνες προκαλούν ανεπιθύμητες ενέργειες. Η φάση των σωματιδίων περιέχει νικοτίνη, νερό και πίσσα. Η πίσσα δημιουργείται μετά την απομάκρυνση του νερού και της νικοτίνης και αποτελείται κυρίως από πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, ορισμένοι από τους οποίους έχουν αποδειγμένα καρκινογόνο δράση.
Οι ουσίες του τσιγάρου
Η πίσσα είναι η ουσία που δημιουργεί κιτρινίλα στα δάχτυλα και τα δόντια του καπνιστή. Τσιγάρα με χαμηλή πίσσα δεν είναι ασφαλέστερα από τα τσιγάρα με υψηλή πίσσα. Η πίσσα δεν περιέχεται στον ίδιο τον καπνό, αλλά δημιουργείται κατά την καύση του. Ορίζεται ως το κλάσμα του καπνού που συλλέγεται σε ένα φίλτρο υπό προδιαγεγραμμένες εργαστηριακές συνθήκες. Η πίσσα είναι ουσιαστικά αυτό που απομένει μετά την απομάκρυνση της νικοτίνης και της υγρασίας. Πρόκειται για ένωση πολλών και καρκινογόνων ουσιών, έχει σκούρο χρώμα και κολλώδη υφή. Επικάθεται στους βλεννογόνους του στόματος, των πνευμόνων, του στομάχου και του εντέρου, συμβάλλοντας στην πρόκληση καρκίνου αυτών των περιοχών, αλλά και στην εκδήλωση εμφυσήματος, χρόνιων αναπνευστικών ή και άλλων παθήσεων.
Η νικοτίνη είναι το εθιστικό συστατικό του τσιγάρου. Η νικοτίνη προκαλεί εθισμό όπως η ηρωίνη και η κοκαΐνη. Μόνο 60 mg καθαρής νικοτίνης τοποθετούμενα στη γλώσσα ενός ανθρώπου μπορεί να τον σκοτώσουν σε λίγα λεπτά. Όταν ανάβει ένα τσιγάρο, η νικοτίνη που εισπνέεται με τον καπνό του από τον καπνιστή απορροφάται πολύ γρήγορα φθάνοντας στον εγκέφαλο σε 7 – 10 δευτερόλεπτα. Η νικοτίνη ενεργοποιεί το κεντρικό νευρικό σύστημα, αυξάνει τον καρδιακό παλμό, με αποτέλεσμα οι ανάγκες της καρδιάς για οξυγόνο να είναι μεγαλύτερες. Η νικοτίνη είναι μια ουσία που απαντάται φυσικά στο φυτό του καπνού και γίνεται συστατικό του καπνού των τσιγάρων. Απαντάται επίσης και σε άλλα φυτά, αν και σε πολύ μικρότερες ποσότητες από ό,τι στον καπνό. Σε σωματιδιακή μορφή βρίσκονται η νικοτίνη, η πίσσα, το μονοξείδιο του άνθρακα. Η νικοτίνη είναι η κύρια ουσία που ευθύνεται για την εξάρτηση που αναπτύσσεται από τον καπνό. Η τοξική της δράση είναι μέτρια συγκριτικά με την τοξικότητα των υπολοίπων συστατικών του καπνού. Η νικοτίνη, όπως και το μονοξείδιο του άνθρακα, δεν έχουν καρκινογόνο δράση, ενώ η πίσσα είναι ένωση πολλών ουσιών, μερικές από τις οποίες είναι καρκινογόνες (πολυκυκλικοί και αρωματικοί υδρογονάνθρακες).
Το μονοξείδιο του άνθρακα, το κύριο δηλητηριώδες συστατικό των καυσαερίων αυτοκινήτων, βρίσκεται στον καπνό όλων των τσιγάρων. Σχετική νομοθεσία απαγορεύει την έκθεση σε μονοξείδιο του άνθρακα (CO ) άνω των 50 ppm, ενώ οι συγκεντρώσεις του στον καπνό του τσιγάρου κυμαίνονται μεταξύ 1,000 ppm και 50,000 ppm. Το CO είναι δηλητηριώδες διότι δεσμεύεται στην αιμογλοβίνη, μειώνοντας το ποσό του οξυγόνου Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι ένα αέριο που σχηματίζεται από την ατελή καύση οργανικών υλικών. Το μονοξείδιο του άνθρακα αποτελεί βλαπτική ουσία που περιέχεται στον καπνό του τσιγάρου. Δεν μειώνει μόνο τη μεταφερόμενη ποσότητα οξυγόνου, καθώς αυτό ενώνεται με την αιμοσφαιρίνη (μια πρωτεΐνη που μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες στο υπόλοιπο σώμα, καθώς και το διοξείδιο του άνθρακα πίσω στους πνεύμονες), αλλά και δυσχεραίνει τη μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς. Έτσι, προκαλούνται χρόνιες βλάβες στους ιστούς. Η ποσότητα μονοξειδίου του άνθρακα που περιέχεται στον καπνό του τσιγάρου είναι τουλάχιστον τόσο υψηλή, όσο εκείνη ενός μη καταλυτικού βενζινοκινητήρα.
ΠΗΓΕΣ:
http://www.imperial-tobacco.gr
http://www.ieraodos-ps.gr/
http://www.bestrong.org.gr/
http://www.neahygeia.gr/
ΟΝΟΜΑ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΣΑΜΙΟΣ
Το μονοξείδια του αζώτου και τα άλλα οξείδια του αζώτου ενεργοποιούν τα μονοκύτταρα στον πνεύμονα τα οποία παράγουν ελεύθερες ρίζες που στη συνέχεια τον καταστρέφουν. Αποφρακτική πνευμονοπάθεια και εμφύσημα είναι τα φυσικά επακόλουθα.
Το υδροκυάνιο βλάπτει κυρίως το κροσσωτό επιθήλιο αλλά και σε όποιο άλλο κύτταρο εισχωρήσει, σταματά οριστικά την αναπνοή την αναπνοή του κυττάρου το οποίο νεκρώνεται.
Ο καπνός του τσιγάρου μεταφέρει το κάδμιο στους πνεύμονες. Το αίμα το μεταφέρει στο υπόλοιπο σώμα όπου μπορεί να έχει τα τοξικά αποτελέσματα. Το κάδμιο μεταφέρεται αρχικά στο συκώτι. Εκεί, δεσμεύεται σε πρωτεΐνες για να διαμορφώσει τα σύμπλοκα που μεταφέρονται στα νεφρά. Το κάδμιο συσσωρεύεται στα νεφρά, όπου βλάπτει τους μηχανισμούς φιλτραρίσματος. Αυτό προκαλεί την έκκριση των απαραίτητων πρωτεϊνών και των σακχάρων από το σώμα και την περαιτέρω βλάβη των νεφρών. Χρειάζεται πολύς χρόνος έως ότου το κάδμιο που έχει συσσωρευθεί στα νεφρά, εκκριθεί από το ανθρώπινο σώμα.
Ο καπνός του τσιγάρου μαζί με το ραδόνιο αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα παρά από ότι τον αυξάνει το κάθε καρκινογόνο από μόνο του. Πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι οι περισσότεροι θάνατοι που έχουν σχέση με το ραδόνιο, συμβαίνουν σε καπνιστές.
ΑμμωνίαΧρησιμοποιείται στα καθαριστικά πατωμάτων και που προστίθεται στα τσιγάρα για να αυξήσει την απορρόφηση της νικοτίνης.Η μεγαλύτερη παρουσία «ελεύθερης» νικοτίνης επιτυγχάνεται με υψηλότερο δείκτη αλκαλίων (ΡΗ), στο τσιγάρο. Ο δείκτης αυτός ανεβαίνει με τη πρόσθεση αμμωνίας στον επεξεργασμένο καπνό. Η νικοτίνη που απελευθερώνεται από καπνό εμπλουτισμένο με αμμωνία απορροφάται πολύ πιο γρήγορα από τον οργανισμό και επιδρά πολύ πιο έντονα στο νευρικό σύστημα!!!
ΠΗΓΕΣ:
http://www.imperial-tobacco.gr
http://www.ieraodos-ps.gr/
http://www.bestrong.org.gr/
http://www.neahygeia.gr/
ΟΝΟΜΑ: ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΣΑΜΙΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)